‘Büyüyünce ne olmak istiyorsun’ sorusuna bile yanlış cevap vermek!

İlkokulda öğretmenlerin öğrencileri tanımak ve kendi dünyalarını anlatmasını sağlamak için sorduğu klasik bir soru vardı. ‘’Büyüyünce ne olmak istiyorsun’’ diye. Ben de ilkokuldayken bana sorduklarında ‘’emekli’’ olmak istiyorum demiştim. Bu cevabıma bütün sınıf gülmüştü. Öğretmen bana ‘’neden emekli olmak istiyorsun’’ diye sorduğunda ‘’çalışmadan evde oturup para kazanmak istiyorum’’ demiştim.

Gel zaman git zaman bu soruyu şimdiki aklımla cevaplayacak olsam tabiki emekli olmak istiyorum demezdim. Ha bu yazıyı emeklilerin yaşadıkları sorunları üzerinden anlatacak da değilim. Dönüp 15 sene öncesine gidip huysuz, eleştiren, her şeyi kabul etmeyen, içinde muhalifliğin tohumu filizlenen o yaştaki Sabri Borak’ı tutup iyice dövmek isterdim.

Beni bilen bilir, kendi camiasında bile dilimi tutamadığım, kendi bildiğimi okuyup (karşılığında bana kaybettirse de) söyleyen biriyim. Lise döneminde başlayan ilgili ve istekli kitaplar okumalarım üniversite döneminde öğrenci kantininde klasik tartışmalara götürdü beni. Çoğu zaman aynı fikirde olduğum arkadaşlarımla süren tartışmalarımız rotayı aşıp başımızı ağrıtır yere gelmişti.

Neyse…

Şimdi dönüp ilkokulda saf saf emekli olmak isteyen Sabri Borak’a söylemek istediklerimi yazayım…

Madde 1: Öncelikle, bütün fikirler, inançlar, duygular çöptür. Bu çöplük ile ilerde tanışacaksın ve sakın hiçbirini yüceltme, alçaltma, bağlanma, tapınma.

Madde 2: Zaman zaman senin fikirlerin değişecek. Onun için hiçbir ideolojiye aşık olma.

Madde 3: İdeolojiler afyondur. Sakın sigara bile içme. İlerde hayatını mahvetti, sakın!

Madde 4: Seninle aynı fikirde olmayana ne tavır al ne de almasına müsaade et. Zıtlaşma ama kabul etmediğini de gösterme. Sebebini anlatacağım bekle!

Madde 5: Herkes gibi gez, toz, dolaş. İnsanlarla daha sosyal ol ve mutlaka yabancı dil öğren, boşa geçirdiğin her saatin ilerde seni köreltir.

Madde 6: Para kazanmanın yollarını bul, ticarete gir. Siyasete gir. Ama pragmatist (çıkarcı) ol.

Madde 7: Malum partilerden en güçlüsüne gir, takıl, çevre yap. İlk işin yalakalık yapıp güzel bir iş kap. Siyaseti öğren ama daha çok yalaka, çıkarcı ol. Ol ki ilerde bedava ihale, rant almanın fırsatını yakalarsın belki.

Madde 8: Siyasete girip de sakın dünyayı, insanlığı değiştireceğini düşünecek kadar salak olma. Yok öyle bir şey. Dinci çevrelere takıl. Bak hangi sakallı hürmet görüyorsa git sende tanış. Birçok yerin anahtarı onlarda. Her türlü inanç insana kazandırır (!)

Madde 9: Sakın dürüst olma. Sana dayatılacak iyi, kıymetli insan karakterlerini gözünde büyütme. Sen pragmatist ol. Kazanmaya çalış. Gerektiğinde en yakınlarını bile dolandırabilirsin. Murathan Mungan’ın o meşhur sözünü kulağına küpe yap. Diyor ki: ‘’ Bu ülkede her şey olabilirsin ama rezil olamazsın’’ haklı. Rezil olacağım diye korkma. Ben daha bu dünyada rezil olan birini görmedim.

Ha paran yoksa: iyi bir işin yoksa rezil de sensin, kepaze de sensin, namussuz da sensin, beş para etmez adam da sensin. Paran sana şeref verir, saygı verir, kıymet gösterir.

Ha işini en iyi yapan olmak zorunda da değilsin. Aptalın, geri zekalının, iş bilmez cahilin önde gideni olsan bile yalakalık hayat kurtarır. İyi bir gazeteci olmak zorunda değilsin. Aslında gazeteci bile olmak zorunda değilsin. İki kelimeyi bir araya da getirmek zorunda değilsin. Ama iyi bir yalaka, iyi bir kraldan çok kralcı olsan yeter. Sana her kapı açılır.

Diyeceğim o ki ilkokuldaki Sabri Borak, kaybettin. Ha temiz bir sayfa çekebilir misin bilmiyorum. Ama bugüne kadar ki yaptıklarının hepsi yanlıştı. Emekli de olamadın, iyi bir gazeteci de olamadın. Zengin de olamadın, yalaka da olamadın. Peki, rezil oldun mu?

Cevap yok!

Kaynak: SABRİ BORAK