Eciş bücüş gazeteciler diyarı Mersin- Sabri Borak yazdı

Bir süredir Mersin’de acayip, ucube, tuhaf bir gazeteciler güruhu çoğalmış. Bunların birçoğu iki kelimeyi bir araya getiremeyecek, haber yazamayacak, köşe yazamayacak (ki yazsa yalakalık yapmaktan başka bir şey yazamayacak) tipler çoğaldı. Eciş bücüş halleri, bozuk Türkçeleri (anadili Türkçe olanları kastediyorum) absürt ve değişmeyen sorularıyla mesleğin belası olmuşlar.

Üstü kapalı bir şeyler söyler, gizli bilgiler bildiğini sanır, kinayeli cümleler kurur (edebiyattan da hiç anlamazlar) sürekli sorular sorarak bazı yerlere mesaj vermeye çalışır..

• Hey, bak ben biliyorum siz bir şeyler çevirdiniz. Bak açıklarım ha.
• Hey, duy beni bak söylerim ha.
• Heeyyy, duysana beni. Açıklıyorum.
• Ahali bakın bunlar var ya….?
• Bunlar neler yapıyor biliyor musunuz?
• Yemin billah açıklıyorum…
• Aha açıkladım….

Bakar cevap gelmiyor başka dala atlar. Konuyu değiştirir. O sözleri hiç söylememiş gibi davranır. Birincisi ve kuvvetle ihtimali para alıp sustu. Bütün o artistlikler parayı alana kadardı.

Meydan boş. Nitelikli gazetecilerin ayağını kaydırdılar. Gazeteci haberine bakmaya devam etti. Onlar ise çeteleşti, gruplaştı ve bir güce yaslandı. Keyiflerine diyecek yok.

Çeteler sarmış dört bir yanımızı. Çeteleri ihya etmiş dört bir koldan güç sahipleri. Satın almışlar. Vermişler gazı, vermişler gazı. Adam birden üstat gazeteci, duayen gazeteci, mesleğin yüz akı, en iyisi, en akli selimi oldu çıktı başımıza.

Elin soytarılarını, karaktersizlerini ihya eden güç odakları, çeteleşen gazeteci görünümlerini yanına çektiler. Diğer gazeteciler de baktılar çeteleşmekten başka çare yok. Çeteleşe çeteleşe büyüdüler. Sadece gölgesi büyüyen kısa boylu eciş bücüş gazeteci takılan tiplemeler nihayet yeni çetelere gebe bıraktı mesleği.

Kim bu çeteler: ‘’Dolandırıcısından tut tacizcisine kadar uzar. Tek meziyeti içtiği alkolü paylaşmak, her gördüğü önemli (!) kişilerle fotoğraf çeker, herkesi çeker, telefonla fotoğraf çekmeyi çok iyi bilir(!) beceremese de arada şantaj yapmaya çalış. Beceremez aslında çünkü kale alınmaz bir türlü. Çünkü kirlidir. Ruhu kirlidir, niyeti kirlidir, tipi kirlidir. Beceremez araştırmayı, medya etiği bilmez, ahlak bilmez, örf bilmez adet bilmez. Gazetecilik adına 5N 1K’yı bilmez. Analiz ve öngörü nedir onu bile bilmez. Eniştesi, bakkalı, manavı bir şey söyler odur bildiği. Köşe yazısı yazamaz, okuyamaz da. Çünkü anlamaz. Çünkü mesleğin açığını bulmuş. Çünkü derdi yeni şeyler öğrenmek, kamuyu bilgilendirmek değildir. Yeni mezun öğrencileri alır kopyala yapıştır yapar sitesine. Kendisi de gazeteci diye dolaşır. Kafa kol ilişkisi kurar bazen de bir tantuniye haber yapar. Haber yazmayı bilmediği için emeğin ölçüsünü, değerini bilmez. Telif hakkı nedir bilmez. Üretmek ona uzaktır’’

Yazık ki mesleki dayanışmayı bilmeyen çeteler ve onlara özenen çetecikler meslektaşının ayağını kaydırmayı meziyet sanar.  Mersin’de basın sektörü maalesef ayaklar altına alınmış. Belki her yerde böyledir. Bilemem. Ama tek bildiğim Mersin’de basın sektörünün kendi içinde sorunları her geçen gün artıyor. Bunları çözecek ferasette bir cemiyet de yok. Gerçi onların da bu sorunları çözmeye niyeti yok.

Not: Çete kelimesi bu yazıda suç işleyen bir grup olarak değil mesleki çarpıklaşmayı, gruplaşmayı anlatmak için kullanılmıştır. 

Kaynak: SABRİ BORAK